Bazen güneş batarken ufukta güzel kırmızı bir manzara görürüz. Bu güzelliğin meydana gelmesiyle güneşin hiçbir ilgisi yoktur. Buna sebep olan tek şey atmosferdeki tozdur.
Güneşin beyaz ışığı gökkuşağındaki renklerden meydana gelmiştir.
Her rengin kendine mahsus dalga boyu en kısa ve kırmızı rengin dalga boyu en uzundur.
Güneş batmak üzereyken, biz onu daha sık bir toz ve atmosfer tabakası arasından izleriz.
Bu toz parçacıkları güneşten gelen ve dalga boyu kısa olan ışıkları geri çevirir. Sadece dalga boyu olan kırmızı portakal rengi geçirirler. Menekşe, mavi ve yeşil renkler geliş doğrultusundan bu toz vasıtasıyla saptırılır ve bunların karışmasıyla kurşuni alaca bir kırmızı gözükür.
Menekşe ve mavi ışık dalgaları toz tarafından daha çok dağıtılır ve bunlar, toz parçacıklarına çarpa çarpa, bütün gökyüzünü kaplar.
Gözümüz mavi rengi menekşeden daha iyi gördüğü için, gökyüzü mavi gözüküyor.
Bununla beraber, ufuktaki kırmızılık atmosferdeki tozun cinsine bağlıdır.
Küçücük su damlaları bundan çok etkilidirler. Bundan dolayı bazı bulutlar çok kırmızı gözükürler.
Bir gün batımının basit gibi görünen mucizevî halleri, bize Allah’ın ezel ve ebed olan kudretini gösterir. Ne mutlu görene!
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun