Oyuncaklarım

Merhaba arkadaşlar,
“Bir Fikrim Var” sayfasında yeniden beraberiz. Hepimiz oyunları ve oyuncakları çok severiz.
Aramızda kalsın ama bir ara durmadan yeni oyuncak istedim. Annemi ve babamı bu konuda üzdüğüm zamanlar oldu. Çünkü çok istediğim bir oyuncağı ısrarla, yalvararak, bazen de ağlayarak aldırıyordum. Bir iki saat sonra sıkılıp bir kenara bırakıyordum.
Ben de olmayan bir başka oyuncağı istiyordum. Bir gün annem benimle konuştu. Hiç oyuncağı olmayan, ya da çok az olan çocuklardan bahsetti.

Ben de pişman oldum. Oynamadığım oyuncaklarımı ayırıp ihtiyacı olan arkadaşlara dağıttım. Kırık olanların bir kısmını tamir ettim. O kadar çok kolu, bacağı kırık bebek vardı ki, hepsini bulup tek tek taktım. Sonra annemle, bebeklerime yeni kıyafetler diktik. O kadar eğlendim ki, zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Sonra aklıma şöyle bir fikir geldi. Madem bir şeyler yapmak yeni oyuncak alıp oynamaktan daha zevkli, öyleyse kendi
oyuncaklarımı kendim yapabilirim diye düşündüm. Karton kutulardan bebeklerimin eşyaları için dolap yaptım. Önceki yazımda size bahsetmiştim, bebeklerime yaptığım minik kitaplar vardı. O minik kitaplar için rafları olan bir kitaplık da yaptım.
Önce hayal etmek, sonra da hayal ettiğini gerçekleştirmek çok güzel bir duygu.

 

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*