Origami sayfamızdan bu ay…
Öğretmenimiz yerlerimizi değiştiriyordu. Yanımda oturan arkadaşımdan hiç ayrılmak istemiyordum. Öğretmen beni görmesin diye önümde oturan arkadaşımın arkasına saklanıyor, yere sessizce silgi atıyor, alır gibi yapıp sıranın altında uzunca bekliyordum.
Öğretmen “Üçüncü sıra sağ tarafta yer değişimi zamanıııı!” Eyvahhhh! Korktuğum başıma gelmişti. Yeni sıra arkadaşım çantasını topladığı gibi yanıma gelmişti bile.
Hani bir filmin beş altı saniyesine bakıp iyi ya da kötü diye karar verilir ya… Hıh işte öyle bir karar verdim. Oootuuramazdımmm. Çünkü bu çocuk bir kere çok yavaş okuyor ve çok yavaş soru çözüyordu. Beni yavaşlatmasına izin veremezdim. Hemen itiraz ettim. Ofladım, pufladım… Yanıma yeni gelen çocuğun gözlerinin dolduğunu bile çok sonradan fark ettim. O an aklıma beş altı saniyesi ilgi çekici olmayan filmin tamamını izledikten sonra nasıl hayran kaldığım geldi. Bilmediğim birçok şey öğrenmiş, üstelik ailemle keyifli vakit geçirmiştim. Yanıma oturan çocukla zaman geçirmeden, onu tanımadan aceleci davrandığım için üzülmüştüm. Gözleri dolma sırası da bendeydi.
Yanımdaki çocuk hislerimi anlayıp dikkatimi dağıtmak istercesine kanat çırparak birbirleri ile oynayan kuşları gösterdi. Birlikte bu kuş sürüsünü izlemeye başladık. Camdan onlara kırıntı attık. Günler geçtikçe arkadaşımı daha iyi tanımaya başladım. Yeni arkadaşım kitabı yavaş okuyordu ama kuşlar hakkında çok şey biliyordu. Matematik problemlerini zor çözse de sanırım sessiz ve yavaşça gözlem yaptığından bir sorunumuz olduğunda hemen çözüm yolu buluyordu.
Birkaç gün sonra yeniden sıra arkadaşımızın değişme zamanı. Bu defa filmin tamamını izlemeden karar vermek yok…
Geçen sayılardan origami okumak için tıklayın!
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun