Merhaba arkadaşlar,
Şiir okumayı çok sevdiğim için, şiir yazmayı da çok istedim.
Biraz zorlansam da ilk şiirimi yazdım. Çok mutlu oldum. Şiirimin altına adımı yazarken “Şimdi bu şiirin şairi ben miyim?” diye çok heyecanlandım. Şiir yazarken en çok kafiye bulmakta zorlanıyordum. Uzun uzun düşünüyordum. Uygun bir kelime bulamadığım için üzülüyordum. Ama artık üzülmüyorum. Bu konuda annem ve kardeşimle bir oyun bulduk. Adını “Kafiye oyunu” koyduk. Birimiz bir kelime söylüyor. Sıradaki kişi o kelimeyle kafiyeli olacak başka bir kelime buluyor. Eğer kimden başlayacağınıza karar veremezseniz oyunu aranızdaki en küçükten başlatabilirsiniz. Biz bazen kardeşimle taş-kâğıt-makas diye başlıyoruz. Kafiye oyununu oynadıkça, daha kolay kafiye bulduğunuzu göreceksiniz. Hatta çok ilerletirseniz, kelimeden bir dizeye geçebilirsiniz.
Örneğin:
Ben: Haydi kardeşim oyun oynayalım.
Kardeşim: Coşalım, yerimizde durmayalım.
LEMANUR YÜKSELTEN
İlk yorum yapan olun