Küçük Arif, yere doğru eğilmiş, annesinin ayağının altına bakmaya çalışıyordu. Annesi işlerine odaklanmaya çalışırken, o da ısrarla onun ayağını kaldırmaya uğraşıyordu.
Arif’in bu ısrarlı haline dayanamayan annesi ayağını kaldırıverdi o an.
Arif de “Ama anneciğim, senin ayağının altında bir şey yokmuş ki!” dedi.
“Nasıl yani? Ne olması lazım oğlum?”
“Geçenlerde babam bana dedi ki, Peygamber Efendimiz (asm) ‘Cennet annelerin ayakları altındadır’ demiş.”
Arif’in annesini bir gülme tuttu o an. Hem çok şaşırdı hem de duygulandı. Ayaklarının altında oğlunun Cenneti araması aklının ucundan geçmezdi.
Duygulu gözler ve mütebessim bir çehreyle Arif’e baktı.
“Kalbi güzel oğlum benim, Peygamberimiz o hadis-i şerifinde ne demek istemiş biliyor musun?”
“Ne demek istemiş anne?”
“Anne hakkının önemini belirtmiş. Yani kim ki annesini çok sever, onu hiç üzmez ve daima onun gönlünü hoş etmeye çalışırsa işte ona sonsuz bir mutluluk olan Cennet hayatı vardır, demek istemiş.”
Arif, Cennet gibi güzel yüzüyle kendisine bakıp başını okşayan annesini dinlerken, bir yandan da böylesi şefkat dolu bir yüreği kendisine anne olarak veren Allah’a şükretti.
“Anneciğim, Allah bana seni vermekle zaten Cenneti vermiş, sen Cennet gibisin.”
Bu sözleri üzerine annesi daha da duygulanmıştı. Gözleri doldu. Arif’e bakıp Allah’a şükretti. “Sen benim yüreğimi hoş ettiğin gibi Allah da seni sevindirsin. İki cihanda mutlu etsin.” diye dua etti.
Arif annesinin duasını kapmıştı yine. Bir iyilik perisi gibi olan annesine iyilik yapmaktan büyük mutluluk duyuyordu.
“Anneciğim, şimdi de sana Peygamber Efendimiz ile bir adam arasında geçen konuşmadan bahsedeceğim.”
“Bahset bakalım, neymiş öğrenelim.”
Yazının tamamı için Mayıs sayımızı kaçırmayın.
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun