Merhaba!
Ben bir ibibik kuşuyum.
Adımı daha önce duymuş muydun? Hani bir türküde ismim şöyle geçer; “ibibikler öter ötmez ordayım” diye…
Farklı isimlerim de var; bir tanesi “çavuş kuşu”. İkincisi, “Hüdhüd.”
Hüdhüd deyince gözlerin parladı değil mi? Evet, bu hüdhüd Hz. Süleyman’a, Sebe Melikesi Belkıs hakkında haber getiren bildiğimiz hüdhüd kuşu… Yani, benim türüm.
HEM ZARİF,
HEM GÜZEL YARATILMIŞIM…
Yaradılışım hem çok zarif hem de çok güzeldir. Uzunluğum 28 santimetre…
Gagam uzun yay biçimindedir.
Tüylerim ise turuncu ve kahverengi karışımıdır. Başım sorguçlu ama kanadım kısadır.
ŞEHİR PARKLARINDA BENİ GÖREBİLİRSİN!
Etiyopik bölgelerde ağaçlık ve bağlık yerlerde yaşarım. Ağaç bulunan açık yerlere, çam ormanı ve bağlara yerleşirim.
Açık ve kimsesiz alanlarda barındığımız gibi şehir parklarında da bulunabiliriz.
Her çeşit oyukta yuva yapabilirim.
Haşere, böcek, salyangoz ve solucanlar ile rızıklanırım.
Siz insanlara da kolay uyum sağlar hatta cana yakınım… Sonbahar mevsiminde Afrika’ya göç edip kış mevsimini orada geçiririm.
İlkbahar mevsiminde ise Asya ve Avrupa’ya tekrar geri dönerim.
Grup halinde hareket ederiz. Göç zamanlarının haricinde yalnız yaşamayı severim.
VEFA BİZDEN SORULUR
Hem biliyor musun?
Biz İbibik kuşları eşimize çok bağlıyız.
Eğer eşi ölen bir kuş olursa yeniden bir eş aramaz. Yani, vefalı kuşlarız. Dahası yaşlanan büyüklerimizi aç-susuz bırakmaz onları ölene dek besleriz. Bu özelliliğimiz de anne babaya hürmet olarak bilinir.
HZ SÜLEYMAN’IN REHBERİYİZ
Çok uzak mesafedeki suyu havadan görme yeteneğimiz ile Süleyman peygambere ve ordusuna rehberlik ettiğimizi söylüyorlar.
Bizim türümüzde olan kuşlar “hüd hüd” şeklinde öter.
Bu şekilde ötmemiz gizli şeyleri göstermek için “orada orada” demek istediğimizi yorumlanmıştır. İsterseniz bu konuyu bir araştırın derim.
Benden bu kadar!
Hoşça kalıın!
İlk yorum yapan olun