Yavru köpek Bobo, bir balon buldu.
Önce sahibini aramaya koyuldu. Mahallenin kedisine sordu. Mırnav balonun kendisine ait olmadığını söyledi.
Mahallenin güvercinine sordu. O da balonun kendisine ait olmadığını söyleyince,
Bobo sahibini bulamayacağınıv anladı… Böylelikle balonu sahiplendi.
Ama nasıl şişirileceğini bilmiyordu. Mırnav’a sordu, daha önce hiç balonu olmadığı için nasıl şişirileceğini bilmediğini söyledi.
Güvercin’e sordu, o da hayatında hiç balon şişirmediğini söyleyince, kendi çabasıyla şişirmeye karar verdi.
Önce ağzıyla balonun deliğini bir iki defa üfledi. İşe yaradı, şişmeye başladı. Fakat sonra havası inince, tekrar denedi. Evet, evet… İşte şişiyordu. Hiç durmadan nefesini balonun içine boşalttı. Şiştikçe şişti. İşte tam kıvamına geldi. Hemen balonu yerden
bulduğu bir iple bağladı.
Ağzıyla ipi tuttu ve koşmaya başladı.
Balon havalandıkça havalandı.
Bu Bobo’nun hoşuna gitti. Bobo balonu olan ilk köpek olduğunu düşündü ve kendi kendine sevindi.
Bobo koşmaya devam etti. Karşısına mavi bir kuş çıktı o da Bobo ile balonun oyununa eşlik etti. Havada uçuşurken, gagası balona değince birden patlama sesi duyulmasın mı?
Bobo’nun balonu patlamıştı. Mavi kuş Bobo’nun oyununu bozduğu için
çok utanmıştı. Bobo’da balonu patladığı için üzülmüştü.
Mavi kuş isteyerek olmadığını söyledi Bobo’ya… Bobo patlayan balonuna öylece bakıyordu. Mavi kuş, hemen az öteden sokağın öte tarafından daha önce yerde gördüğü balonu gagasıyla getirdi Bobo’nun önüne bıraktı.
Bobo buna çok sevindi. Sonra az önce yaptığı gibi balonu şişirmeye başladı ve iple ucunu bağladı. Başladı koşmaya… Bobo yeni bir balona kavuşmuştu, aynı zamanda yeni bir arkadaşa da…
ASUMAN KOCAMAN
İlk yorum yapan olun