Biliyorsunuz; bu ay 749. Vuslat Yıldönümü Anma Törenlerinde Hz. Mevlana anılıyor.
Hz. Mevlana bu geceyi Rabbine yani “Sevgili”ye kavuşma anı olarak düşündüğü için Düğün Gecesi yani “Şeb-i Arus” olarak adlandırmıştır.
Hz. Mevlana’nın en büyük eseri Mesnevi’dir. Farsça yazılmış olup 6 cilt, 25618 beyitten oluşur. Şekilci Müslümanlıktan çok “mânâ” Müslümanlığı üzerine durmuştur.
***
Eserinde basit fakat düşündürücü bir üslup yakalamıştır. Kaynak olarak Kur’an ve Hadislere dayanan Mesnevi’de konunun gidişatına göre Kelile ve Dimne’den, Mantıku’t-Tayr’dan hikâyelere de yer vermiştir.
** *
Değerli Can Kardeşlerim;
Biz Müslümanlar mukaddes kitabımızın Kur’an-ı Kerim olduğuna iman etmişiz.
Kur’an hem maddî hem de manevi bir ilim hazinesidir desek yeridir. Nitekim asırlar önce Müslüman İlim Öncüleri Kur’an-ı Kerim’i dikkatle okuyarak sağlıkta, astronomide, matematikte ve daha birçok ilim sahasında kendini geliştirmiş ve dünyaya medeniyet dersi vermiş. Sonrası malum.
Her asırda bir aynı zamanda müceddit gelmiş. Kur’an eczanesinden ihtiyaç sahiplerine ilaç dağıtmış. Ancak o ki, ilaçları doğru tespit edip, doğru insanlara verecek “eczacı”lara ihtiyaç var. İşte bu eczacılar ise, Allah’ın her asırda gönderdiği “mücedditler”dir.
Asrın ilaçları bellidir; müceddide düşen sadece onu ortaya çıkarmaktır.
İşte, Bediüzzaman’ın şu sözleri bize bu gerçeği gösterir:
“Hz. Mevlana, benim zamanımda gelseydi, Risale-i Nur’u yazardı. Ben de Hz. Mevlana zamanında gelseydim, Mesnevi’yi yazardım. O zaman hizmet Mesnevi tarzındaydı, şimdi Risale-i Nur tarzındadır.” (Kaynak: Bediüzzaman’ın talebesi Ahmet Gümüş)
Yazının tamamını okumak için Aralık sayımızı kaçırmayın!
İlk yorum yapan olun