“Yiyecek vermek, rızıklanmak” anlamındaki “rezk” kökünden türemiştir.
Dahası faydalanacak her şey; yağmur, bağış, pay, nasip gibi manalara da gelir.
Terim olarak Allah’ın canlılara yeme içme ve başka hususlarda yararlanmak üzere verdiği her şeyi ifade eder.
Kur’an-ı Kerim’de;
“Şüphesiz ki rızık veren, mutlak kudret ve kuvvet sahibi olan Allah’tır.” (Zâriyat Suresi, 51/58)
“Yeryüzünde hareket eden hiçbir canlı yoktur ki, onun rızkını vermek Allah’a ait olmasın.” (Hûd Suresi, 11/6)
“Nice canlı mahlûkat vardır ki, rızkını kendisi taşımıyor. Onu da sizi de Allah rızıklandırıyor. O hakkıyla işiten, kemaliyle bilendir.”(Ankebut Suresi, 29/60) buyurulur.
Bu ayetlerden de açıkça anlaşıldığı gibi, bütün canlıları ömürleri boyunca rızıklandıran Allah’tır. Yaşadıkları sürece de rızıklarını verir, yani rızık, Allah’ın garantisi altındadır.
Bediüzzaman Said Nursi, rızık konusunda;
“Cenab-ı Hak kemâl-i kereminden, en fakir adama en zengin adam gibi, lezzet-i nimetini ihsas ettiriyor. Bir fakirin, kuru bir parça ekmekten açlık ve iktisat vasıtasıyla aldığı lezzet, bir padişahın ve zenginin israftan gelen usanç ve iştahsızlık ile yediği en âlâ baklavadan aldığı lezzetten daha ziyade lezzetlidir.” diyerek değişik bir açıdan bakar. (Kaynak: Lem’alar, 19.Lem’a, s:244)
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun