Arif, güne gözlerini açtığında, içinde 2023’ün heyecanı vardı.
Neşeyle “Yaşasınnn, 2023’e uyandım!” dedi.
Aslında her günkü gibi bir uyanıştı bu. Ama nedense yeni bir yıla girmiş olmak, içinde bir heyecan oluşturmuştu.
Belki de “yeniliğin, tazeliğin” kendisi veriyordu bu heyecanı.
Taze bir “Bismillah” çekerek, annesinin yanına gitti.
“Anne, 2023’e girdik değil mi?” diye sordu.
“Evet yavrum, 2023 yılına girdik. Allah hakkımızda hayırlı eylesin.”
“Âmin. Aslında bu gün de diğer günler gibi bir gün ama içimde bir heyecan oluştu anne.”
“Bu duygun normal yavrum. Çünkü miladî olarak yeni bir seneye girdik. Yeniliğin içimizde heyecan uyandırması güzel bir şeydir.”
Arif, o sırada bazı düşüncelere daldı. Her sabah gözlerini açtığında yepyeni bir güne uyanıyordu. Sanki yeniden canlanıyordu. Sadece kendisi mi? Kuşlar, kediler, ağaçlar, güneş…
Çevresinde ne varsa her şey yeniden uyanıyor gibiydi. Allah, gecenin siyah örtüsünü kaldırıp, gündüzün beyaz sayfasını açıyordu her gün.
Arif’in bu düşünceli ve dalgın halini seyreden annesi “Güzel yavrum, nerelere gittin bakayım yine?” dedi sevgi dolu bir bakışla.
“Anne, düşündüm de her sabah çevremizdeki varlıklar da bizim gibi uyanıyor sanki. Yani onlar da hareketleniyorlar.”
“Evet oğlum, doğru düşünmüşsün. Her sabah yeniden bir diriliş gibidir. Allah böyle bir düzen koymuş. Peki Dünyanın hangi dönüşüyle oluyordu bu, hatırladın mı?”
“Evet anne, hatırladım. Dünyanın kendi etrafında dönmesiyle gece-gündüz oluyordu. 24 saatlik bir zaman.”
“Aferin yavrum. Peki, Dünyanın Güneş etrafında bir kerelik dönüşüyle ne oluyor?”
Yazının tamamı için Ocak sayımızı kaçırmayın! Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun