Heyy insanlar! Duyun biz ağaçların sesini.
Biz sizin temiz hava almanıza yardımcı oluruz. Sıcak yaz günlerinde gölgemizde serinletiriz. Dallarımızı yelpaze gibi sallar, yapraklarımızı hışırdatarak size sesleniriz. Sevin, koruyun bizleri.
Bazen salıncak kurdunuz dallarımıza, bazen hamak. Sizin mutluluğunuzla biz de mutlu olduk. Bazen dallarımızı uzatıp meyve sunduk. Kuşlara, böceklere yuva olduk. Bazen siz insanlara, güzel, serin bir piknik yeri olduk. Çok yaşlanıp tamamen kuruyunca bile sizin için çalışmaya devam ettik. Size kâğıt olduk, defter olduk, kalem olduk. Sınıflarda sıra olduk, masa olduk. Kışın ısınmanız için odun olduk.
Biliyor musunuz? Sizdeki gibi olmasa da bizim de kalbimiz var, damarlarımız var. Bizim içimizde de topraktaki suyu çekip dallarımıza ve yapraklarımıza taşıyan bir ritim var. Biz de canlıyız. Ve siz duymasanız da Allah’ı tesbih ediyoruz, konuşuyoruz. Siz, bizi kesmekle ve ya bir çiçeği koparmakla sesimizi kesmiş oluyorsunuz. Tesbihimizi ve size sağladığımız faydaları sonlandırıyorsunuz.
Biz sizin faydalanmanız için, size hizmet etmek için yaratılmışız. Siz de yaşamamıza yardım edin, bize zarar verenleri engelleyin. Çöpleri etrafa atmayın. Atılan çöpler, çevreyi kirlettiği gibi, ısınan havanın da etkisiyle orman yangınlarına sebep olmaktadır. Bizi yanmaktan kurtarın. Yeşil bir gelecek için, siz de fidan dikin, tohum ekin. Bizim çoğalmamıza yardım edin.
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun