Merve kitap okumayı çok seviyordu. Hepimiz seviyoruz ve sevmeliyiz ama onu ne zaman görsek kitap okurken buluyorduk.
Oyun oynamayı hiç sevmiyordu. Arkadaşları oyun oynamaya çağırdığında “Siz oynayın, ben kitap okuyacağım.” diyordu. Durmadan kitap okuduğu için ona “Kitap kurdu” diyorduk.
Evin yakınındaki kitapçıdan alıp okumadığı kitap kalmamıştı. Günde 2-3 kitap bitirdiği oluyordu. Okulda zil çalınca herkes koşa koşa bahçeye kantine giderken, Merve hemen kitabını çıkarıyor okumaya dalıyordu. Annesi ona durmadan yeni kitap bulmakta zorlandığı için evlerinin yakınlarındaki kütüphaneye götürmeye başlamıştı. Oradan ödünç aldığı kitapları da bir günde okuyordu. Merve, arkadaşlarından çok kitaplarla vakit geçirdiği için arkadaşları bu duruma üzülüyordu.
Hatta “kitap kurdu ne olacak” deyip ondan uzaklaşanlar olmuştu. Aslında Merve de böyle olsun istemiyordu. Bazı arkadaşları da tam tersi hiç kitap okumuyor, hep oyunlar oynuyorlardı. Hatta aralarında sadece tabletle internette zaman geçirenler vardı. “Ne kadar boş ve sıkıcı bir hayat” dedi içinden. Merve, tatil günlerinde dedesinin çiftliğine gidiyordu. Orada da kitaplarını okumak ona çok eğlenceli geliyordu. Hayvanları da çok seviyordu. İneklerle, koyunlarla konuşuyor, onlara okuduklarını anlatıyordu. Bir gün kitabını indirdi ve bazı hayvanlarda bir değişiklik gördü. Bazıları son gördüğünden daha zayıftı ve sütleri azalmıştı.
Hayvan hastalıklarıyla ilgili okuduğu kitap geldi aklına. Hemen dedesine haber verdi. Dedesi de veteriner çağırdı. Veteriner hayvanlara aşı yaptı ve bu hastalığın diğer hayvanlara da bulaşmasını engellemiş oldu. Bu da Merve’nin çok kitap okuması sayesinde olmuştu.
Ara tatilde arkadaşlarını özlemişti. Her şeyde bir denge olması gerektiğiyle ilgili de bir yazı okumuştu ve çok etkilenmişti. Kitap okumaktan vazgeçmeyecekti ama bazen arkadaşlarına da zaman ayıracak, onlarla da oynayacaktı.
İlk yorum yapan olun