Köstebek Bori, dostu Patikli Tavşan ile bir parkta çay içmeye karar vermişlerdi. Kanguru
Moti katılamadı, bebeği biraz rahatsızdı. Manzarası güzel bir yere oturdular. Şadırvandan akan su, ağaçların yaprak hışırtısı mis gibi birer bardak çayla iyice güzelleşmişti. Garson Şıpşıp Serçe ne isterlerse getiriyordu ‘pır’ diye uçarak.“Şıpşıppp! tatlı alsak çayların yanına” dedi, Köstebek Bori. “Ben havuçlu kek istiyorum mümkünse” dedi, Patikli.
Minicik elleri hünerliydi Şıpşıp’ın. Çaylarını yudumlarken onlar, o da ne! Davetsiz bir misafir zıplayıverdi masalarına, oradan da Köstebek Bori’nin çayına. “Aman Allah’ım. Sen de nereden çıktın çekirge? Yanacaksın şimdi. Çaya dalış yapılır mı? Havuz mu burası?”
“Ne olup bittiğini anlamıyorum” dedi Patikli. “Bilerek mi atladı yoksa kaza mı?” ‘Çekirge kardeş dur kurtaracağım seni’ deyip çay kaşığına davrandı. Havanın ve ortamın güzelliği çayı unutturmasa idi Bori’ye kaynar suya düşmüş gibi olacaktı Bayan Çekirge. “Gel hadi diyordu köstebek Bori.” Çıkmak istemiyordu Bayan Çekirge Çekçek. Çaya dalmak hoşuna gitmişti. “Ya, burası çok güzel, çıkmak istemiyorum,” dedi. “Ah Bayan Çekirge bu benim çayım hadi çıkın şu kaşığa.” “Lütfen bana ismimle hitap edin çok bozuluyorum. Adım Bayan Çekçek” “Peki, Bayan Çekçek gelin hadi.”
Hafif durgunlaştı Bayan Çekçek “Ben hayatımda hiç dönme dolaba binmedim biliyor musunuz, bu ılık çay banyosundan memnun kaldım ve kaşığınla karıştırırsan, binmiş gibi olacağım. Lütfen bu iyiliği benden esirgeme.” Köstebek Bori şaşkındı. Patikli’ye baktı. Acımıştı Patikli de çekirgeye. “Hadi karıştır Bori, madem öyle kendini dönme dolapta sansın. Yeniden çay isteyeceğiz zaten.” Başladı karıştırmaya Bori. “Vuvvvvv çok eğlenceli, dönüyorummmm… Yaşasınnnn!” “Başın dönerse söyle durdurayım Bayan Çekçek.” “Başım dönmez ama saçlarım bozulacak gibi. Çay banyosu ve eğlence harika oldu. Çok teşekkür ederim Köstebek Bori, Patikli Tavşan. Eğer yolunuz düşerse ormanın alt tarafında evimiz. Ressamım ben. Resimlerinizi çizip size hediye etmek isterim. Bu iyiliğinizi hiç ama hiç unutmayacağım. Sizler gibi iki güzel dost kazanmanın mutluluğu içindeyim. Adresim ilerde ki çekirgelere ait ağacın alt dalında yazıyor. Hoşça kalın.”
Duygusal bir an olarak sessizce bakıyordu Köstebek Bori ve Patikli. “Oturduğumuz yerde iyilik yaptık Patikli. Bu ne güzel bir duygu imiş.” “Evet Bori. Sen onu, çayına düştü diye azarlayıp yaralanmasına neden olabilirdin. Onun hayallerine dokundun. Bu muhteşem bir şey.”
“Çok mutlu oldum. İçimde çok hoş bir his var.” “Birer bardak daha çay içelim olmaz mı, dedi patikli. Benim kekim bitmedi. Yarım bırakmaya hiç niyetim yok.” “Tamam, hadi içelim.” “Şıpşıppp iki çayyy!..” “Çaylar şirketten iyi kalpli dostlarım.
Ben de eşlik edebilir miyim?” ‘’Elbette,’’ dediler.
Şıpşıp Serçe artık her gelişlerinde onlara eşlik ediyor, çay ücreti de almıyordu. Küçük bir iyilik onların dostluk bağını kuvvetlendirdiği gibi, bu olaydan sonra hayallerine ulaşmak isteyen nice orman dostuna da ulaşmaya çalıştılar. Ama önce nereye gittiler dersiniz. Tabii ki çekirgenin evine.
“Hadi Patikli, ağacın şu dalında yazıyor adresi Bayan Çekçek’in. Postacı okurken de duymuştum.”
Çekçek onların portrelerini çizdi. Kendi yaptığı kek ve çaydan ikram etti. Patika yoldan ilerlediler sonra Çekçek’i de alıp. Bir lunapark macerası iyi gelecekti o gece. Dönme dolaptan kahkahalar yükseliyordu.
İlk yorum yapan olun