Dedem, yorgun bir şekilde içeri girdi. Nefes nefese kalmıştı. Onun gelişi ile etrafına toplandık. Biraz soluklandıktan sonra bizimle konuşmaya başladı:
“Ah evlatlarım, yaş ilerledikçe hareketlerim yavaşlıyor, çabuk yoruluyorum. Gözlerim daha az görüyor. Kulaklarım daha az duyuyor. Keşke gençliğim geri gelseydi, ihtiyarlığın başıma ne haller açtığını ona tek tek anlatırdım.”
Biz biraz meraklanmıştık. Hep bir ağızdan dedeme ısrar ettik:
“Bize anlatsana dede hadi anlat, anlat…”
“Yaşlanmaya başladığımı ilk fark ettiğimde 45 yaşlarındaydım. Bir gün aynaya baktığımda saçımda ilk kez beyaz saç telleri gördüm. Daha sonra yavaş yavaş bıyıklarım, sakallarım da beyazladı. Yıllar su gibi geçti ve siyah saç tellerimin sayısı gittikçe azaldı. Nihayet şimdi tamamen bembeyaz oldu. Vücut ağrılarım başladı, yürüyüşüm yavaşladı. En zoru da ne biliyor musunuz? Annem, babam, ağabeyim, ablam, dayım, amcam ve daha birçok akraba ve tanıdıklarım ahirete göç etti. Arkadaşlarım da tek tek vefat etmeye başladı. İçimde onlarca ayrılık acısı var. Şimdi ben de onlara ne zaman kavuşacağım diye merak ve heyecanla bekliyorum.”
“Öyle söyleme dedeciğim, sen daha uzun yıllar sağlıklı bir şekilde bizimle yaşarsın inşaAllah.”
“Allah bizim için ne takdir etmişse hayırlıdır ve güzeldir sevgili torunlarım. Eğer gençliğim geri gelseydi, ibadetlerimi yapmaya, özellikle namazlarımı zamanında ve güzelce kılmaya daha çok dikkat ederdim. Şimdi namaz kılarken zorlandığım zaman, oturarak kılmaya devam ediyorum. Dünya fâni evlatlarım. Biz de fâniyiz. Sabahın geceye dönüşmesi, baharın kışa dönüşmesi gibi, gençlik de ihtiyarlığa dönüşüyor. İnsanın bir ölüm vakti olduğu gibi, bu dünyanın da bir gün” kıyamet” ile bir sonu olacak.”
Biz kendimizi asıl bâki yani sonsuz olan ahiret hayatına hazırlamalıyız. Bu dünya için de elbette çalışacağız, tembel ve boş durmayacağız. Yardımsever, vicdanlı, şefkatli insanlar olacağız ve dürüst, adaletli olacağız her işimizde. Allah bizi bu dünyaya kimler daha güzel işler yapacak, kim daha çok iyilik ve hayır yapacak diye imtihan için bu dünyaya göndermiş.
“Dedeciğim, biz de yaşlanacağız değil mi?”
“Evet yavrum, Allah size hayırlı, uzun ömürler versin. Eğer genç yaşta vefat etmezse, her insan bir gün ihtiyar olur.”
“Dedeciğim, hani sen bize ‘keşke gençliğim geri gelseydi’ diye gençliğine söylemek istediklerini anlattın ya, biz de kendimizi senin yerine koyunca bir an yaşlanmışız gibi hissettik. Seni daha iyi anladık.”
“Öyle ise, gençliğinizin kıymetini bilin. Benim için artık çok geç ve geri gelmeyecek olan bir hazine sizin elinizde şu an.”
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun