Ailede “Sevgi” Var

Ailenin kapısı mutluluktur. Mutluluk kapısının ilk anahtarı; gülümseme veya gülebilme becerisidir.
Neşe, bir insanın en büyük zenginliğidir.
İyimser olabilmek değerli bir alışkanlık değil de nedir? Sevgi ise insan olabilmenin vazgeçilmez bir özelliğidir.
Güçlü aile yapısının temel taşı nedir diye sorsalar, “sevgi”dir diyeceğiz. Sevgi verdikçe artan, karşılığında hiçbir ücret ödenmeyen,
Allah’ın bize lütfettiği bir nimettir.
Hayat boyu bize güç, enerji ve iyi olma halini sevmek duygusu verebilir.
İlk sevgiyi “anne” ile tadarız. Sonra baba ve sırasıyla diğer aile fertleriyle bu enerjiyi sinerjiye dönüştürürüz.
Sevmenin temeli “sevilmekten” geçer. Bir ailede, eğer fertler seviliyorsa, onlar bir sonraki kuşağa aynı duyguyu aktarır.
Bu yüzden, birlik ve beraberlik ilkesine sahip ailelerden oluşan toplumlar, tüm sorunlarının çözümünde daha başarılıdır… Yarınlarımıza sahip çıkmak güçlü aile yapısını korumakla mümkün.
Çünkü ailemiz, toplumun en küçük birimi, hatta çekirdeği hükmünde. Eğer aile yapısı sağlam ise toplum da sağlamdır.
Toplumun sağlam olması ise fertlerin birbirine karşı gösterdikleri sevgi, saygı ve hoşgörüyle mümkün.
Bir tebessüm, mutluluğu beraberinde getirir. Mutluluk ise aileyi ayakta tutar.
Sağlam aile ise bir toplumun manevi kalesi gibidir adeta.
Değil mi ki, insanın özellikle Müslüman bir ferdin sığınağı, bir nevi cenneti ve küçük bir dünyası aile hayatıdır.
Aile bir sığınaktır. Bu yönüyle, aile, samimi hürmeti, sevgiyi, şefkati, sadakati aralayan küçük ama geniş bir şahs-ı manevidir.

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*