Vakti zamanında iyi yürekli bir Müslüman kadın ile kötü yürekli, inançsız bir kocası varmış.
Kadın her işine besmele ile başlar, besmele ile bitirirmiş. Kocası ise bunu saçma bulur, sürekli kadıncağızı azarlar ve hakaretler yağdırırmış.
Zavallı kadın kocasına saygısızlık etmek istemediğinden ses çıkartamaz, her namazından sonra Allah’a; “Ey yüce Yaradan! Şüphesiz sen her şeyi gören ve duyansın. Senin rızan için namaz kılar, senin rızan için dua ederiz. Rabbim, sen kocama doğru yolu göster. Onu şeytanın pençesinden koru Allah’ım” diye dua edermiş.
Bir gün kocası onun bu duasını duymuş ve çok sinirlenmiş. Eşine bir ders vermesi gerektiğini düşünmüş. Ve karısını yanına çağırıp ona bir kese altın vermiş, “Bu altınları al ve güvenli bir yere sakla. Ben gerektiği zaman senden isteyeceğim.” demiş.
Kadın keseyi almış ve “Bismillahirrahmanirrahim” diyerek saklamış.
Bu sırada kocası onu izleyerek kesenin yerini öğrenmiş ve kadın gider gitmez keseyi almış, içindeki altınları boşaltarak keseyi de kuyuya atmış.
Aradan bir gün geçtikten sonra kadını çağırarak keseyi getirmesini istemiş.
Kadın keseyi sakladığı yere gelerek “Besmele” çekmiş. Tam elini daldıracakken Allah meleklerini
görevlendirmiş. Melekler keseyi kuyudan çıkarmış, içini altın ile doldurarak yerine bırakmış. Kadın keseyi alarak eşine getirmiş. Fakat kadın kesenin neden ıslak olduğunu anlayamamış.
Kocası çok şaşırmış. Daha sonra eşinin ettiği duaları hatırlamış. Gözleri dolu dolu karısına dönerek “Benim iyi yürekli eşim. Önce Allah,
sonra sen beni affet! Ben şeytanın oyunlarına boyun eğdim. Seni kırdım, üzdüm ve canını yaktım. Affet beni. Ve tövbe ediyorum! Hem de binlerce kez tövbe. Artık Rabbimden başkasına inanmam, ondan başkasına kulluk etmem” diyerek eşinden özür dilemiş. Ve karısı onu affederek Allah’a şükretmiş. Her namazı eşiyle birlikte kılarak dua ediyormuş.
Her namazdan sonra “Ey Rabbim. Bir defa daha şahit olurum ki sen en büyük ve en yüce olansın. Sana çok şükür…” diyormuş.
Dergimize abone olmak için tıklayın!
İlk yorum yapan olun