Mevlana zamanında bir hafız Kur’ân okuyordu. Sesi güzeldi.
Hz. Mevlana kulağına gelen bu güzel sesten çok etkilenmiş, duygulanmış ve gözyaşlarıyla dinliyordu.
Bu sırada mescitte eline ağzına kapayarak esneyen uykulu bir adam, Mevlana’nın gözyaşlarına bir anlam veremedi ve sordu:
“Efendi Hazretleri, niçin ağlıyorsunuz, ağlanacak bir şey mi var ortada?”
Mevlana esneyen adama şu cevabı verdi:
“Güzel sesli hafızlardan gelen Kur’ân sesi bana, cennet kapısının açılış sesi gibi geliyor da ondan…”
Esneyen yarı uykulu adam başını sallayarak cevap verdi:
“Bana da öyle, cennet kapısının açılış sesi gibi geliyor,” dedi. Mevlana küçük bir düzeltme yaptı:
“Senin duyduğun ses, cennet kapısının açılış değil, kapanış sesi olmalıdır.
Çünkü açılış sesi gözyaşı döktürür, kapanış sesi uyku hali getirir.”
İnci Karaman
İlk yorum yapan olun